Ruzie en doorzettingsvermogen
Het verbaast me altijd hoe lang mensen een conflict in stand kunnen houden. Ze willen per se hun recht hebben, of dat wat ze als hun goed recht beschouwen en blijven daarvoor vechten. Maar wat heb je daar nou echt aan?
Het verbaast me altijd hoe lang mensen een conflict in stand kunnen houden. Ze willen per se hun recht hebben, of dat wat ze als hun goed recht beschouwen en blijven daarvoor vechten. Maar wat heb je daar nou echt aan?
Van vrede naar vete en weer terug Toen ik hoogzwanger was van ons eerste kindje lagen we heerlijk op het naakstrand te zonnen, mijn uitpuilende buik en de rest van mijn Rubensfiguur in volle glorie op het strandlaken. Een oudere man, type rood hoofd en wit lijf kwam langs en bekeek ons eens goed.
De waarheid bestaat niet. John G. Saxe beschreef in een lang gedicht de Indiase parabel van de zes leergierige, blinde mannen, die op zoek gaan naar iets dat ‘een olifant’ genoemd wordt.
Het geheim van een lange relatie is eigenlijk niet eens een echt geheim. Je kunt het vergelijken met het geheim van lang leven.
In veel organisaties is men allergisch voor het woord ‘conflict’. Men heeft het liever over ‘verschil van mening’ of een ‘hobbel in de samenwerking’. Een conflict wordt gezien als een incident. Opeens is er een geëscaleerde ruzie, die betrokkenen niet meer zelf kunnen oplossen.
‘Ik vind ruzie zo erg, het liefst vermijd ik conflicten,’ vertellen de deelnemers aan mijn workshops keer op keer. Bang voor de emoties, voor de pijn, voor het verbreken van een relatie, hoe slecht die ook is.